مهرورز

انجمن حمایت از بیماران ام اس (مهر و سلامتی)

مهرورز

انجمن حمایت از بیماران ام اس (مهر و سلامتی)

اطلاعیه جدید

 

با سلام خدمت همه دوستان عزیز طبق مذاکرات به عمل آمده یک پزشک معتبر.. معتبر در امور انرژی درمانی درخواست همکاری را پذیرفت ...

تعداد معدودی بیمار مبتلا به ام اس و یا بیمارن کلیوی و یا کبدی  تحت درمان قرار میگرند و چنانچه درمان موفقیت آمیز بود مبلغی بسیار پایینتر از هزینه های جراحی و درمان شیمیایی پرداخت مینمایند و چنانچه درمان موفقیت آمیز نبود هیچ هزینه ای از آنها اخذ نمی گردد ...

چنانچه مایل به همکاری با گروه ما هستید و یا راهنمایی خاصی به ذهنتان می رسد مارا یاری کنید.

اینجارو هم بخاطر والنتاین بخونید  http://davaran.blogsky.com

 

داروهای رایج در ام اس

داروهای نام برده شده در زیر داروهای رایجی است که برای تخفیف بیماری ام اس در دنیا بکار میرود اینکه کدام دارو برای چه کسانی مناسب است بطور کامل در حیطه نظر پزشک متخصص معالج شماست لذا قصد من از ترجمه این متن که از سایت انجمن ام اس آمریکا دریافت کردم آشنا کردن بیماران با انواع این داروها و افزایش آگاهی و دانش آنهاست نهایتا اینکه به هیچ وجه اینکار جنبه تبلیغاتی نداشته و منظور توصیه هیچ دارویی نیست0 نوانترون نوانترون دارویی است که برای درمان ام اس پیشرونده (حاد) ثانویه – عود کننده پیشرونده - یا ام اس عود کننده فروکش کننده که به مرور بدتر میشود. بکار میرود 0 این دارو برای درمان ام اس پیشرونده اولیه بکار برده نمی شود. اشخاصی که از نوانترون استفاده میکنند عود بیماری کمتری را خواهند داشت و بمدت بیشتری میتوانند تحرک داشته باشند0 نوانترون بوسیله سرم در رگ دست تزریق میشود و هر سه ماه یکبار تزریق صورت میگیرد برای مدت دو تا سه سال یعنی 8 تا 12 دوز اگر چه با توجه به وضعیت بیمار تعداد دوزها میتواند تغییر کند0 عمده تاثیرات جانبی نوانترون شدید نیستند و بطور عادی بوسیله پزشک درمان میشوند , شایع ترین تاثیر جانبی نوانترون در بیماران ام اس تهوع – نازکی مو – از دست دادن دوره های قاعده گی – عفونت ادرار و زخم دهان می باشد . تهوع اغلب شدید نبوده و ظرف 24 ساعت نیز برطرف می شود. تعداد کمی از بیماران مورد معالجه قرار گرفته با نوانترون دچار مشکلات قلبی شدند . در صورتی که در نفس کشیدن دچار مشکل هستید – پاها و زانوهایتان دچار تورم شده اند یا ضربان قلبتان نامرتب و شدید شده است به پزشکتان مراجعه کنید. این مشکلات بیشتر در افرادی روی میدهد که بیش از 12 دوز از نوانترون را مصرف کرده اند ( اغلب بیش از 140 mg / m2 ) نوانترون باعث میشود تعداد سلولهای گلوبول سفید کاهش یابد که خطر ابتلا به عفونت را در بیماران افزایش میدهد. البته بیشترین میزان ریسک مربوط به اولین ماه تزریق می باشد بعلاوه نوانترون منجر به کاهش پلاکت بیمار میشود که خطر خون ریزی را افزایش میدهد0 تحت شرایط زیر بفوریت با پزشک خود تماس بگیرید: در صورتی که پس از تزریق دچار طب شدید در صورتی که دچار سرما و خنکی بیش از حد شدید در صورتیکه احساس گلو درد - سرفه – درد همراه ادرار – ادرار زیاد ( بیش از همیشه ) یا در صورت مشاهده خون ریزی غیر عادی یا کبود شدگی غیر عادی. نوانترون به رنگ آبی تیره است بنا براین ممکن است رنگ ادرار شما را برای چند روز پس از تزریق تغییر دهد همچنین سفیدی چشم نیز ممکن است برای چند روز متمایل به رنگ آبی شود0 آونکس آونکس نوعی اینترفرون بتا می باشد. اینترفرونها پروتئینی هستند که بطور طبیعی در بدن تولید میشوند تا با عفونتهای ویروسی در بدن مبارزه کنند ضمنا به تنظیم سیستم ایمنی کمک میکنند. آونکس از گروه مشابه اسید آمینه است که, مشابه بلوکهای پروتئین ساخته شده بوسیله بدن هستند. تصور میشود ام اس بیماریی است که در آن سیستم ایمنی بدن علیه میلین (عایق پوشاننده فیبرهای عصب) واکنش نشان میدهد و آنرا تخریب میکند. اعتقاد بر این است که آونکس واکنش سیستم ایمنی بدن را تنظیم کرده باعث کاهش حمله علیه میلین میشود0 با آونکس داروی بیشتری وارد جریان خون میشود و بمدت طولانی تری نیز باقی می ماند زیرا این دارو در عضله تزریق میگردد. این یکی از دلایلی است که باعث شده تا این دارو هفته ای یکبار تزریق شود. سایر درمانها برای ام اس بصورت تزریق زیر پوستی هستند و بایستی روزانه یا یکروز در میان تزریق شوند. برخلاف تزریقهای زیر پوستی تزریقهای عضلانی بندرت منجر به ناراحتی و واکنش های ناخوشایند می شوند. مزیت دیگر آونکس این است که تمام آنچه را که برای تزریق نیاز دارید در یک بسته در اختیار شما قرار میدهند. بیشتر افراد می توانند خود را با این دارو تطبیق دهند اما مشابه تمام داروهای مربوط به ام اس , این دارو نیز تاثیر جانبی دارد که شایعترین آن حالت شبیه به سرماخوردگی – درد عضلانی – طب و لرز است البته برخی آثار دیگر نیز دیده شده است که از لحاظ آماری با گروه کنترل تفاوتی ندارند سر درد (آونکس 67% - داروی خنثی 57%) درد (آونکس 24% - داروی خنثی 20%) ضعف عضلات (آونکس 21% - داروی خنثی 13%) این علائم غالبا بعد از یکروز از میان میروند. راههای زیادی برای کنترل علائم حالت سرماخوردگی وجود دارد مانند خوردن انواع مسکن چند ساعت قبل و بعد از تزریق0 برای افراد مبتلا به افسردگی و اختلالات ناگهانی در استفاده از آونکس دقت زیادی باید صورت گیرد. آونکس نباید بوسیله زنان باردار استفاده شود. افراد مبتلا به بیماری قلبی بعد از استفاده از آونکس همواره باید تحت نظر باشند. در طی درمان با آونکس آزمایشهای شیمیایی خون و هماتولوژی بطور مرتب پیشنهاد میشود. بتاسرون بتاسرون (اینترفرون بتا – 1 ب ) ساخته شده از پروتئین خشک , استریل و تصفیه شده , بوسیله تکنیکهای نوترکیب DNA ایجاد و برای تزریق آماده شده است. اینترفرون بتا-1 ب بوسیله تخمیر باکتری یایی Escherichia coil که دارای خصوصیت ژنتیکی پلاسمین مهندسی شده و حاوی ژن انسانی interferon beta ser17 است. ژن محلی از فیبروبلاست انسانی بدست آمده و بگونه ای اصلاح شده تا جایگزین اسید امینه طبیعی برای پس ماند سیستئین در position 17 شود. اینترفرون بتا 1 b یک پروتئین کاملا تصفیه شده است که 165 واحد اسید آمینه داشته با وزن مولوکولی تقریبی 18500 دالتون. و شامل زنجیره کربوهیدراتها که بطور طبیعی در مواد یافت میشود نیست. بتاسرون برای استفاده بیمارانی که زمین گیر نیستند مناسب است بیماران ام اس از نوع عود کننده فروکش یابنده جهت کاهش تعداد عود بیماری . ام اس عود کننده فروکش یابنده وجه مشخصه آن حملات مداوم بیماری است که به همراه آنها اختلال سیستم اعصاب با بهبودی کامل یا ناقص وجود دارد. اثربخشی بتاسرون در ام اس از نوع حاد مورد ارزیابی قرار نگرفته است. بتاسرون برای مصرف بیمارانی که سابقه حساسیت شدید به اینترفرون بتا طبیعی یا نو ترکیب , آلبیومین انسانی USP , یا سایر اجزاء فرمولاسیون دارند صلاح نیست. واکنش پوستی در ناحیه تزریق بتاسرون معمول است که از آنها میتوان: قرمزی ناحیه تزریق – درد و تورم – تغییر رنگ پوست را نام برد اما علائمی که کمتر مشاهده شده است عبارتند از : مردگی بافت در ناحیه تزریق ( پوست ترک خورده و بافتها دچار تخریب میشوند). بایستی هر بار محل تزریق را تغییر داد بگونه ای که در زیر توضیح داده شده است یا طبق دستور پزشک. در محلی که پوست سفت یا قرمز و یا نرم شده تزریق را انجام ندهید . در صورتیکه پوست ترک خورد یا دچار آماس شده آب انداخت قبل از تزریق بعدی بتاسرون بفوریت به پزشک خود مراجعه کنید. علائم شبیه علائم سرماخوردگی نیز معمول است که شامل طب – سرما – عرق کردن – بی رمقی و درد عضلات می باشد. تزریق بتاسرون در شب باعث تاثیر گذاری کمتر این علائم است. افسردگی شامل تلاش برای خودکشی در برخی بیماران گزارش شده است درصورتیکه چنین احساسی داشتید بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید0 ربیف ربیف ( اینترفرون بتا-1 a ) بوسیله فرآیند تکنولوژی زیستی که آن را شبیه اینترفرون بتا 1 طبیعی که در بدن یافت میشود ساخته می شود. اینترفرونها پروتئین هایی هستند که بطور طبیعی در بدن بوجود می آیند و دارای پروتئین ضد ویروس هستند که به هدایت سیستم ایمنی کمک میکند. آنها به سلولهای دفاعی بدن برای مبارزه با بیماریها و کاهش تورم (در سیستم مرکزی اعصاب) کمک میکنند. کارکرد ربیف کمک به سیستم ایمنی است تا به میلین ها حمله نکند, میلین ماده محافظ پوشاننده اعصاب است . ربیف برای بیماری ام اس از نوع عود کننده درمان محسوب نمی شود اما بوضوح نشان داده است که مراحل بیماری را کند میکند. ضمن اینکه به کاهش تورم و صدمه به میلین و اعصاب سیستم مرکزی عصبی کمک میکند. ربیف بصورت زیر جلدی و هفته ای سه مرتبه تزریق میشود. برخی اثرات جانبی رایج عبارتند از علائم شبیه سرما خوردگی (طب – درد عضله ها و سر درد) واکنش پوستی در ناحیه ای که تزریق صورت گرفته است. این علائم جانبی را میتوان بوسیله خوردن مسکن قبل از تزریق یا قرار دادن کیسه یخ در محل تزریق قبل و بعد از تزریق , ماساژ آرام محل تزریق و تغییر محل تزریق در هر نوبت , کم کرد. سایر علائم جانبی عبارتند از درد شکم – افسردگی – تغییر کارکرد کبد و بوجود آمدن مشکلات خون. تیزانیدین tizanidine نام تجاری: پاتانول زانافلکسpatanol Zanaflex (Elan/Athena Neurosiences ) مورد استفاده: مدیریت و بسامان کردن افزایش سفتی عضله ها و انقباض عضلانی متناوب و شدید. Tizanidine اولین درمان جدید خوراکی طی بیست سال گذشته ( بعد از بکلوفن) است که برای کنترل و بسامان کردن افزایش سفتی عضلات همراه با انقباض عضلانی ناشی از ام اس یا جراحت ستون فقرات ساخته شده است0 اگر چه تحقیقات جاری در خصوص مدیریت ام اس و اختلالات عروق مغزی(CVDs ) روی رویکردی متمرکز شده است که روی سیستم ایمنی تاثیر میگذارد همینطور اینکه این دارو میتواند از سلسله وقایع مربوط به کم خونی موضعی مغزی جلوگیری کند , درمان داروئی - انقباض عضلانی – اختلال در ادرار – درد و افسردگی از موارد کلیدی استفاده از این دارو هستند زیرا داروها اغلب تاثیر فوری داشته که به بیماران در غلبه بر ناتوانائیهایشان کمک میکنند. Tizanidine در تلاش برای یافتن دارویی برای درمان انقباض عضلانی ساخته شد. کارکرد این دارو چگونه است؟ Tizanidine یک داروی agonist Alpha2-adrenergic سریع الاثر است; این دارو بوسیله افزایش بازدارنگی پیش سیناپسی نرون حرکتی انقباض عضلانی را کاهش میدهد. بیشترین تاثیرات این دارو روی مسیرهای چند سیناپس است و نتیجه کلی آن هم هدایت نرونهای مهره ای آسیب دیده منتقل کننده های تحریکاتی مانند اسید آمینه و استقرار همزمان تسهیلاتی مسیرهای مهره ای است ( آنهاییکه حرکت عضله ها را افزون میکنند)0 سبکهای بالینی در یک بررسی جامع نتایج مطالعات کلینیکی روی Tizanidine و مقایسه آن با مطالعات انجام گرفته روی بکلوفن یا دیازپام در بیماران مبتلا به ام اس و بیماران CVDs میزانی از قابلیت مقایسه را نشان داد و نشان داد بیمارانی که از این دارو استفاده کرده اند میزان انقباض عضلانی کمتری داشته اند. Tizanidine باید در دوزهای 8 میلیگرم داده شود از آنجائیکه دوز پائین تر در آزمایشهای کلینیکی موثر نبوده است . بدلیل تاثیرات جانبی بالقوه از روی احتیاط برای شروع بهتر است با دوز 4 میلیگرم شروع و به مرور آنرا افزایش داد تا به مقدار مورد نظر و اثرات استفاده از دارو دست یافت. دوز بعدی به فاصله 6 تا 8 ساعت میتواند باشد تا حداکثر 3 دوز در 24 ساعت . حداکثر کل مصرف روزانه نباید بیش از 36 میلی گرم باشد . مانند داروی clonidin داروی Tizanidine میتواند موجب کاهش فشار (بخصوص فشار خون) شود. در یک مطالعه دو سوم بیماران مورد معالجه قرار گرفته با یک دوز 8 میلی گرمی دچار افت 20% در سیستولیک یا دیاسیستولیک فشار خون شدند اگر چه این اثر همیشه همراه با بی هوشی نبود. کاهش فشار میتواند بوسیله تغییر آرام عیار دوز به حداقل برسد. Tizanidine بایستی با دقت و احتیاط همراه سایر داروهای ضد فشار استفاده شود. آثار جانبی گزارش شده عبارتند از : خشکی دهان(49%) خواب آلودگی (48%) خستگی/ بی رمقی(41%) و سرگیجه (16%) . amantidine (Amantidine (a-MAN-ta-deen یک ضد ویروس است و برای جلوگیری با درمان عفونت ناشی از آنفولانزا ( نوع A ) بکار برده میشود این دارو میتواند به تنهایی یا همراه با سایر داروهای ضد آنفلوانزا مصرف شود. آمانتادین روی سرما خوردگی و سایر انواع آن تاثیری ندارد همینطور روی سایر عفونتهای ویروسی موثر نیست. آمانتادین همچنین یک داروی ضد اختلال در هماهنگی عصبی نیز هست و برای درمان بیماری پارکینگسون بکار میرود که گاهی فلج پیری یا فلج لرزشی نامیده میشود. این دارو میتواند به تنهایی یا همراه سایر داروها به بیماران پارکینگسون داده شود. بوسیله بهبود کنترل عضله و کاهش سفتی عضلات . این دارو انجام حرکات بطور عادی را برای بیماران ممکن کرده علائم بیماری را تخفیف میدهد. آمانتادین همچنین در درمان سفتی و لرزشی ناشی از مصرف دارو ها بکار برده میشود داروهایی که برای درمان های اعصاب و روان و شرایط تهییج روانی بکار برده میشوند0 از آمانتادین برای شرایط دیگر بر اساس نظر پزشک نیز استفاده میشود. موارد احتیاطی که در حین مصرف این دارو باید مد نظر قرار گیرد نوشیدن مشروبات الکلی در حین استفاده از این دارو آثار جانبی این دارو را افزایش میدهد این آثار عبارتند از: مشکلات گردش خون – سرگیجه – منگی – غش – مغشوش شدن. بنابراین زمانیکه که از داروی آمانتادین استفاده میکنید هرگز مشروبات الکلی مصرف نکنید. این دارو در برخی میتواند باعث سرگیجه – منگی یا دید بلوری و یا مشکل در پیدا کردن تمرکز شود. قبل از انجام هر کاری که احتیاج به دقت و توجه دارد مثل رانندگی از واکنش این دارو روی خودتان مطمئن شوید تا از بوجود آوردن خطر برای خود یا دیگران پرهیز کرده باشید. اگر واکنشهای فوق الذکر خیلی دردسر ساز بودند به پزشک خود مراجعه کنید. بلند شدن ناگهانی از خواب یا از یک موقعیت نشسته بطور ناگهانی برخواستن شدت این علائم را افزون میکند به آرامی از خواب برخواستن و یا از یک موقعیت نشسته به آرامی بلند شدن میتواند در تخفیف علائم پیش گفته موثر باشد. در صورتیکه پس از مصرف این دارو احساس افسردگی و میل به خودکشی در شما پیدا شد با پزشک خود بفوریت تماس بگیرید. آمانتادین میتواند باعث خشکی دهان بینی و گلو شود برای برطرف کردن موقت خشکی دهان میتوانید از آدامس استفاده کنید یا یک تکه یخ در دهان بگذارید در هر حال در صورتیکه خشکی دهان بیش از دوهفته طول کشید به پزشک یا دندان پزشکتان مراجعه نمایید. تداوم خشکی دهان امکان بوجود آمدن بیماریهای دندان مثل پوسیدگی دندان – بیماری لثه و عفونتهای قارچی را افزایش میدهد. این دارو میتواند منجر به ایجاد لکه وخالهای تور مانند به رنگ قرمز ارغوانی روی پوست شود. این مشکل بیشتر برای زنها در قسمت پا و ساق پا معمولا پس از مصرف مداوم دارو برای بیش از یکماه رخ میدهد و مادامیکه از دارو استفاده میکنید این لکه ها وجود خواهند داشت اما پس از قطع دارو بعد از 2 تا 12 هفته این لکه ها محو میگردند . درصورتیکه در این مورد سئوالی دارید آنرا با دکترتان مطرح کنید0 برای بیمارانی که آمانتادین را برای بیماری پارکینگسون استفاده میکنند یا مشکلات حرکتی که بعلت مصرف داروهای خاصی برای درمان مشکلات اعصاب روحی روانی و شرایط تهیج بوجود آمده اند. بیماران پارکینگسون باید توجه داشته باشند که نباید بیش از حد فعالیت کنند از آنجاییکه پس از مصرف دارو شرایط آنها بهتر شده و بدن فعالیتش آسان تر صورت میپذیرد . در اینحال آنچه امکان وقوع زیادی دارد بوجود آمدن جراحت ناشی از افتادن بیمار است. افزایش فعالیت بایستی به مرور باشد تا به بدن زمان لازم برای تنظیم تغییرات در حفظ تعادل – گردش خون و هماهنگی داده شود0 برخی بیماران ممکن است حس کنند این دارو بعد از چند ماه استفاده اثر خود را روی آنها از دست داده است. در صورتیکه چنین حسی داشتید با دکتر خود مطرح نمایید دکتر شما ممکن است نسبت به تغییر دوز یا قطع موقت دارو اقدام نماید. آثار جانبی این دارو همراه با آثار مورد نیاز یک دارو آثار ناخواسته نیز وجود دارد اگر چه تمام این آثار ممکن است در یک بیمار بوجود نیاید و در صورت بروز این آثار نیز ممکن است برای رفع آنها به درمان نیاز باشد. درصورت مشاهده هر یک از آثار زیر بفوریت به پزشک خود مراجعه نمایید: علائمی که شایع نیستند بلوری شدن دید – پریشانی ( بخصوص در بیماران مسن) – اشکال در تخلیه ادرار ( بخصوص در بیماران مسن) – غش – دچار توهم شدن(دیدن. شنیدن یا احساس کردن چیزی که وجود ندارد) – تورم دستها . پاها یا پایین ساق پا. علائم نادر تشنج – کاهش دید یا هر نوع تغییر در بینایی – مشکل در هماهنگی قسمتهای مختلف بدن – طب – لرز – گلو درد – افزایش فشار خون – افزایش تحرکات بدن – تحریک و تورم چشم – از دست دادن حافظه – افسردگی روحی – تندخو شدن شدید و تغییر روحیه – جوش پوست – مبهم صحبت کردن – فکر خودکشی یا اقدام به خودکشی – کوتاه شدن تنفس بدون اینکه توضیحی برای آن داشته باشید0 سایر آثار جانبی که رخ میدهد معمولا کم اهمیت بوده و نیازی به مراقبت دارویی ندارد. این آثار به مرور که دارو را مصرف میکنید بدن خودش را با دارو تطبیق داده و آثار مربوطه از بین میروند به هر صورت اگر علائم زیر بعد از مدتی از بین نرفته و باعث ناراحتی شدند با پزشک خود تماس بگیرید: آثاری که بیشتر رایج هستند: سراسیمگی و آشفتگی – تشویش و دل واپسی – عصبانی و متشنج بودن – اشکال در تمرکز پیدا کردن – گیجی یا منگی – سر درد – کج خلقی – از دست دادن اشتها – تهوع – پیدا شدن لکه قرمز ارغوانی رنگ روی پوست – اشکال در خوابیدن یا خواب آشفته دیدن. آثاری که کمتر رایج بوده یا نادر هستند: یبوست – کاهش میل جنسی – اسهال – خواب آلودگی – خشکی دهان بینی و گلو – احساس غلط خوب بودن – سر درد – استفراغ کردن – خستگی غیر عادی یا ضعف. سایر آثار جانبی که در بالا ذکر نشده است ممکن است برای یک بیمار رخ دهد در اینصورت با پزشک خود تماس بگیرید. بکلوفن baclofen (‌‌‌‌‌‌‌‌Baclofen (BAK – loe – fen برای شل کردن عضله های معینی در بدن بکار میرود. این دارو باعث رهایی از گرفتگی عصله ها – انقباض عضله – سفت شدن عضله که بوسیله مشکلات پزشکی مثل ام اس یا جراحت های ستون فقرات بوجود می آید میشود.بکلوفن این مشکلات را درمان نمیکند اما سایر درمانها را ممکن میکند مثل درمان بوسیله حرکات نرمشی و یا اینکه کمک میکند تا موقعیت بیمار بهتر شود. بکلوفن روی سیستم مرکزی اعصاب (CNS ) عمل کرده تا باعث سست کردن و شل نمودن عضله ها شود. عمل بکلوفن روی سیستم مرکزی اعصاب همچنین میتواند منجر به بروز برخی آثار جانبی گردد. بکلوفن ضمنا برای موقعیتهای دیگر به تشخیص پزشک بکار میرود. ملاحظاتی که ضمن استفاده از دارو باید مد نظر باشد مصرف دارو را بطور ناگهانی قطع نکنید. آثار ناخواسته در صورت قطع ناگهانی دارو ممکن است بروز نماید. قبل از قطع دارو با پزشک خود در مورد نحوه کم کردن آرام آرام دارو تا قطع کامل آن مشورت کنید. این دارو به اثرات الکل و سایر آرام بخشها میافزاید(داروهایی که سیستم اعصاب را کند میکنند احتمالا منجر به خواب آلودگی میشوند) برخی مثالهای آرام بخش سیستم مرکزی اعصاب (CNS) عبارتند از : antihistamin ها یا داروی طب یونجه – سایر آلرژیها یا سرماخوردگیها – tranquilizer ها یا داروهای خواب آور – داروهای نسخه ای برای درد یا narcotic ها – barbiturate ها – دارو برای حمله ناگهانی بیماری – سایر داروهای شل کننده عضله ها – یا داروهای بیهوشی و بی حسی مانند برخی از مواد بیحس کننده برای دندان . در زمان مصرف بکلوفن قبل از استفاده از هر کدام از داروهای پیش گفته با پزشک خود مشورت کنید. این دارو میتواند باعث خواب آلودگی – گیجی – مشکلات در دیدن – نا آزموده (دست و پا چلفت) بنظر آمدن یا بی ثبات و لرزان بودن بشود. قبل از رانندگی با اتومبیل یا انجام هرگونه کار خطرناک از اثر دارو روی خود مطمئن شوید. مطمئن شوید که هماهنگی خوبی دارید و بخوبی میتوانید ببینید. برای بیماران مبتلا به دیابت این دارو میتواند منجر به افزایش قند خون شما شود . در صورتیکه تغییری در نتایج آزمایش قند خون یا قند در ادرار شدید و اگر سئوالی در این مورد دارید به پزشکتان مراجعه کنید. آثار جانبی این دارو همراه با آثار مورد نظر یک دارو آثار ناخواسته نیز وجود دارد. اگر چه همه این علائم رخ نمی دهد و در صورت بروز نیز میتوان با داروهای دیگر این علائم را از بین برد. در صورت مشاهده هر کدام از علائم زیر به دکتر خود مراجعه کنید: علائم کمتر شایع یا نادر ادرار خونین یا تیره – درد در سینه – غش – گرفتار اوهام و خیالات شدن ( دیدن یا شنیدن چیزهایی که واقعیت ندارند) – افسردگی روحی یا دیگر تغییرات حالت – وزوز کردن یا زنگ زدن گوشها – خارش پوست پیدا کردن علائم مصرف خارج از اندازه دید بلوری یا دوتایی دیدن – تشنج (حمله ناگهانی) ضعف عضلات (بطور شدید) – کوتاهی تنفس یا کم شدن غیر عادی تنفس و مشکل در نفس کشیدن – استفراغ سایر آثار جانبی که ممکن است رخ دهد و احتیاج به مراقبت دارویی ندارند. آین آثار در طی درمان زمانیکه بدن به دارو عادت کرد از بین میروند. به هر حال با پزشک خود در صورت تداوم این علائم و ناراحت کننده بودنشان مشورت کنید. علائم بیشتر شایع منگی و گیجی – خواب آلودگی – تهوع – ضعف غیر عادی بخصوص ضعف عضلات علائم کمتر شایع درد ناحیه شکم – نا آزمودگی – عدم ثبات – لرزش یا سایر مشکلات با کنترل عضله – یبوست – اسهال – دفع ادرا همراه با درد یا اشکال در دفع ادرار – حس خطای خوب بودن – تکرر ادرار و ناتوانی در کنترل ادرار – سر درد – از دست دادن اشتها – کاهش فشار خون – درد مفاصل و عضله – بی حسی و مور مور شدن در دست و پاها - افزایش ضربان قلب – مشکلات جنسی در مردان – مبهم صحبت کردن و اشکال در تکلم – بسته شدن بینی – آماس زانو ها – اشکال در خوابیدن – هیجان غیر عادی – خستگی غیر عادی – افزایش وزن. برخی از آثار جانبی زمانی رخ میدهند که دارو را قطع کنید بخصوص درصورتیکه قطع دارو ناگهانی باشد. درصورتیکه با هر یک از علائم زیر مواجه شدید با پزشک خود تماس بگیرید: حمله ناگهانی – دچار توهم شدن – افزایش گرفتگی عضلات – انقباض عضلات یا سفت شدگی – تغییر روحی و حالتی – بطور غیر عادی عصبی بودن و ارام نداشتن.

علائم و نشانه های بیماری MS

بیماری MS یکی از بیماریهای مغز – نخاع و عصب بینایی است که به علت آسیب غلاف دور عصب که اصطلاحاً به آن میلین می گویند بوجود می آید . در اثر آسیب میلین هدایت امواج الکتریکی در مسیر اعصاب مختل می شود . در سیستم عصبی تمام اطلاعات از طریق همین الیاف عصبی جابجا می شود، درنتیجه اگردرهدایت امواج اختلالی ایجادشودسبب علائم ونشانه هایی می شود که دربیماری MS دیده می شود . هر قسمتی از مغز انسان مسئول یک عمل خاصی است ، یکجا مسئول شناسایی حس ها و یک جا مسئول حرکت دست و پا و محل دیگر مسئول بینایی است . نخاع همانند شاهراه است که این اطلاعات از مغز به دست و پا می رود و از دست و پا به مغز فرستاده می شود .اگر آسیبی در این نواحی ایجاد شود سبب اختلالات مختلفی از جمله اختلال حسی – مشکل حرکتی و بی اختیاری می شود. علت دقیق بیماری MS بدرستی شناخته نشده است ، اما دیده شده است که سیستم ایمنی بدن که مسئول از بین بردن عوامل بیگانه و مضر است بطور اشتباهی به اجزای خودی حمله می کند که در بیماری MS ، غلاف میلین سلولهای عصبی را مورد تهاجم قرار می دهد . در ایجاد بیماری عوامل محیطی مثل عفونتهای ویروسی ، استعداد ژنتیکی نقش دارند ولی هیچکدام به تنهایی عامل ایجاد بیماری نیستند . در بروز بیماری M S گرچه استعداد ژنتیکی نقش دارد ولی یک بیماری ارثی نیست و احتمال بروز MS در سایر افراد خانواده حدود 5% است . منطقه جغرافیایی نیز در بروز بیماری MS نقش دارد . بطوریکه در برخی نقاط دنیا مثل آمریکای شمالی و اروپا شیوع بیماریMS بیشتر است و اگر کسی در سنین قبل از 15 سالگی از منطقه کم خطر به این نواحی مهاجرت کند احتمال بروز بیماری در وی همانند افراد ساکن در آن محل می شود. بیماری MS بیشتر در سنین 40-20 سالگی شروع می شود، اما احتمال شروع بیماری 10 سال تا 60 سال نیز وجود دارد . شیوع بیماری در خانمها بیشتر است و حدود 2-5/1 برابر آقایان است . علائم بیماری MS مشکلات بینایی : تاری دید : یکی از علائم شایع بیماری M S تاری دید یک چشم است که گاهی تا از دست دادن کامل بینایی در آن چشم پیش می رود. معمولاً تاری دید همراه با درد کره چشم است . تاری دید ظرف چند ساعت تا چند روز ایجاد می شود و معمولاً بعد از چند هفته و چندماه بتدریج بهتر می شود. این حالت در اثر آسیب غلاف میلین در مسیر عصب بینایی چشم ایجاد می شود. دوبینی : برای دیدن خوب باید هر دو چشم بطور هماهنگ حرکت کرده و بر روی یک محل متمرکز شوند. کره چشم دارای عضلات و اعصابی است که سبب حرکت چشم به اطراف می شود و این حرکت در مغز کنترل می شود . اگر آسیب در محل کنترل کننده حرکت کره چشم ایجاد شود سبب عدم هماهنگی دو چشم با یکدیگر می شود ، لذا هر دو کره چشم نمی توانند روی یک محل متمرکز شوند و هر دو چشم تصویر یک محل جداگانه را به مغز منتقل کرده و سبب ایجاد حالت دو بینی می شود ، در صورتی که یک چشم را ببندیم دو بینی بر طرف می شود. مشکلات حرکتی : همانطوریکه گفته شد کنترل تمام اعمال و حرکات توسط مغز صادر و از طریق نخاع به دست و پا منتقل می شود لذا اگر در این مسیر ضایعه ای ایجاد شود سبب مشکلات حرکتی و ضعف در دست وپا می شود . ضعف دست و پا در بیماری M S ممکن است محدود به یک دست و یا دست و پای یک سمت و یا هر دو پا باشد از خصوصیات دیگر ضعف ناشی از بیماری M S ایجاد سفتی در دست و پا است بعضاً اگر بیمار بخواهد دست و پای را شل کند باز هم دست و پا سفت است و به سختی حرکت می کند. مشکلات حسی : مشکلات حسی بیماری MS بعلت ایجاد ضایعه ای در مسیر الیاف منتقل کننده حس از دست و پا به مغز رخ می دهد که این ضایعه ممکن است در نخاع یا در مغز باشد و یا گاهی اوقات بصورت ایجاد احساسات کاذبی مثل سوزش ، سوزن – سوزن شدن و خواب رفتن دست و پا باشد. گاهی اوقات نیز مشکلات حسی بصورت دردهای تیر کشنده در دست و پا است . مشکلات تعادلی : یکی از مشکلات شایع در بیماری M S مشکل در حفظ تعادل موقع ایستادن و راه رفتن و یا مشکل در انجام کارهایی مثل خیاطی است برای انجام هر کاری باید انقباض عضلات و حرکت دست و پا کاملاً هماهنگ باشد . مرکزی که مسئول این هماهنگی است مخچه است . اگر ضایعه ای در مخچه ایجاد شود عدم تعادل درانجام کارها و راه رفتن ولرزش در دست ایجاد می شود. اختلال تکلم و اختلال بلع : برای صحبت کردن و بلعیدن غذا نیز عضلات زبان و حلق باید هم قدرت کافی برای انقباض داشته باشند و هم با یکدیگر کاملاً هماهنگ عمل کنند ، لذا اگر اختلالی در این موضوع ایجاد شود سبب تغییر تن صدا و مشکل در صحبت کردن روان و همینطور مشکل در بلع غذا و مایعات می شود . مشکلات ادراری و مدفوع : برای اجابت مزاج و برای ادرار کردن باید عضلات این نواحی بطور هماهنگ و یا قدرت کافی حکت کنند. برای ادرار کردن باید عضله ای که همانند یک دریچه جلوی خروج ادرار از مثانه را می گیرد شل شده و در عوض عضله مثانه منقبض شود ، ادرار براحتی خارج شود . اگر این هماهنگی مختل شود سبب مشکلات ادراری مثل نیاز به زور زدن زیاد برای دفع ادرار و یا خروج قطره قطره ادرار و یا نیاز مکرر به ادرار کردن می شود . همین حالت نیز برای دفع مدفوع وجود دارد و اشکال در عملکرد عضلات روده سبب ایجاد یبوست و یا دفع بی اختیار مدفوع می شود0 خستگی : ازخصوصیات بیماریMS ایجادحالت خستگی است که سبب ایجادمشکلات درانجام کارها می شود بطوریکه بیمار بدون اینکه ضعف و یا مشکلی درحرکت داشته باشد بر خلاف قبل از بیماری زودتر خسته می شود . دلیل خستگی گاهی اوقات مشکلات روحی بویژه افسردگی است ولی بسیاری از اوقات خود بیماری MS عامل آن است . یعنی میتوان با استفاده از تکنیکهایی حالت خستگی را کنترل نمود0 حساسیت به گرما : از خصوصیات دیگر بیماری MS عدم تحمل گرما است .به این صورت که با افزایش حرارت محیط ویا درجه حرارت بدن دچاراحساس خستگی وضعف وهمینطورتشدیدعلائمی که داشته است می شود. این تشدید علائم موقتی است و با استراحت در محیط خنک برطرف می شود. علائم بیماری MS در اینجا توضیح داده شده منحصر به بیماری M S نیست و هر بیماری که سبب اختلال در کارکرد سیستم عصبی شود می تواند این علائم را ایجاد کند ، لذا با بروز این علائم نباید به غلط گمان کرد که به بیماری MS مبتلا شده ایم . بیماریهای زیادی علائم فوق را می توانند ایجاد کنند . لذا تشخیص بیماری MS فقط توسط پزشک مغز واعصاب و بعد از معاینه بیمار باید صورت گیرد . روشهای مختلفی برای تائید بیماری MS وجود دارد ولی هیچکدام از این روشها نیز می توانند به تنهایی تشخیص بیماری را مسجل نمایند بلکه این روشها تنها تائید کننده علائم و نشانه هایی که از طریق صحبت با بیمار و معاینه وی بدست می آید. از جمله این روش ها MRI است که از حساس ترین روشهای تشخیصی بیماری M S است و با تصویربرداری مغناطیسی از مغز و نخاع می تواند نواحی تخریب شده را نشان دهد اما علت را نمی تواند مشخص کند،لذاعلت رابایدپزشک بامعاینه وآزمایش های موردنظربیابد.ازروشهای دیگر،تشخیص پتانسیل های برانگیخته است که هدایت امواج رادرمسیراعصاب بینایی نخاع ومغز اندازه گیری می کند. روش دیگری که می تواند به تشخیص کمک کند آزمایش مایع مغزی – نخاعی است